Persoalan tentang arah tuju bahasa kebangsaan negara saya sedang hangat dibincangkan. Entahlah. Saya sendiri kadang-kadang bingung memikirkan hal ini. Isu PPSMI kini menjadi polemik perbincangan yang membingitkan. Ada pihak yang mahu mengekalkannya, namun ada juga yang menentang.
Di pihak yang menentang, mereka mengatakan bahawa Bahasa Melayu harus digunakan sebagai bahasa ilmu merentasi pelbagai bidang.Penggunaan bahasaInggeris dalam pembelajaran bidang Sains & Matematik akan melebarkan jurang antara pelajar bandar dan luar bandar. Hujah mereka lagi, bahasa Melayu seharusnya digunakan secara meluas memandangkan ia merupakan bahasa rasmi negara. Bahasa Melayu merupakan bahasa perpaduan. Bagaimana rakyat di negara majmuk seperti Malaysia hendak mencapai perpaduan sekiranya mereka bertutur dalam bahasa yang berbeza. Bukankah lebih muhibah andaikata kita bertutur dalam bahasa yang sama?.
Berbekalkan beberapa hujah kukuh yang dimiliki, Gabungan Persatuan Penulis Nasional (GAPENA) mengambil cadangan untuk menyaman kerajaan. Nampaknya sekiranya kerajaan masih tidak berganjak daripada keputusan mengekalkan PPSMI, isu ini akan terheret ke ruang pengadilan mahkamah. Sekadar memetik kata-kata ketua 2 GAPENA, mereke mengakui bahawa tindakan mengheret kerajaan ke mahkamah adalah suatu tindakan yang agak emosional namun ia tetap berlandaskan patriotisme, pembinaan negara bangsa yang bersatu padu dan perlembagaan yang meletakkan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan penghantar utama dalam sistem pendidikan. Demikianlah hujah rasional mereka. Kata mereka lagi, bahasa Melayu merupakan bahasa kelima terbesar daripada 20 bahasa utama di dunia.
Bagi pihak yang menyokong pula, mereka mengatakan bahawa kita harus menggunakan bahasa Inggeris bagi memudahkan kita memahami ilmu-ilmu daripada dunia Barat. Keunggulan ilmu negara kita masih belum dapat menandingi kehebatan ilmu-ilmu daripada luar. Maka, kita seharusnya berubah dan keluar daripada kepompong keselesaan dan mendalami ilmu-ilmu sains dan matematik dalam bahasa ibunda mereka. Kata mereka, perjuangan bahasa hanya menolak kita ke belakang tetapi perjuangan bangsa akan menolak bahasa kita ke hadapan. PPSMI bukanlah ancaman untuk bahasa Melay, tetapi satu wadah untuk survival orang Melayu. Kata mereka, dengan kuota khas Bumiputera luar bandar yang diberi peluang memasuki universiti , kita sebenarnya membawa ribuan pelajar yang lemah dalam bahasa inggeris ke dalam IPT yang memerlukan kemahiran tinggi dalam bahasa Inggeris. Belarlah dalam apa jua bahasa pun, sekiranya kita malas, kita tetap akan tersungkur.
Demikianlah serba sedikit coretan tentang perbahasan implikasi PPSMI. Saya hanya berharap isu ini dapat diselesaikan secepat mungkin kerana impilikasinya cukup besar kepada anak bangsa. Ketepikan sebentar ideologi politik demi kami. Kami bukannya ayam daging yang bisa dibuang begitu sahaja apabila berpenyakit. Kami generasi muda yang akan mewarisi tampuk kepimpinan negara. Kesilapan dalam menguruskan kami pastinya akan membawa negara ke ambang kehancuran.
Biarlah golongan bijak pandai negara yang sahaja yang membuat keputusan dalam hal ini. Pada pandangan saya, kesilapan utama PPSMI adalah pelaksanaannya yang terlalu tergesa-gesa. Setelah berbillion ringgit wang rakyat dihabiskan untuk PPSMI, barulah pelaksanaannya hendak dikaji semula.
Wah!. Panjang berjela telah ditulis. Sebenarnya tadi saya hanya ingin menulis sebuah puisi di sini. Sewaktu menulis pendahuluan tadi, idea datang mencurah-curah di dalam fikiran saya. Maka, tertulislah perbahasan tadi.
Sewaktu saya ke MPH City Square baru-baru ini, saya telah membeli sebuah antalogi cerpen & puisi " Di Tengah Arus". Buku ini diterbitkan sempena perayaan ulangtahun jubli emas Dewan Bahasa & Pustaka (DBP). Ia menghimpunkan karya-karya yang mengangkat tema kedaulatan bahasa. Kandungannya agak menarik dan kepuasan jelas terpancar tatkala membaca daripada lembaran pertama hingga ke lembaran yang terakhir. Syabas diucapkan!.
Di bawah ini saya coretkan kembali salah satu puisi yang terkandung di dalam buku tersebut. Semoga anda dapat menghayati setiap bait puisi tersebut.
Lelaki dan sebilah pedang tajam (2)
Sengaja aku membuka catatan sebuah naskhah lama:
cuma untuk melihat kembali
betapa angkuhnya seorang lelaki
menebang dengan berani
kerana kita begitu lemah untuk menghalangnya
supaya terus mencantas dengan pedang tajam
aku lihat tiada seorang pun daripada mereka
1 ulasan:
oh, ni ke prkmbangan trbaru kt mesia???
nmpk gayer cm hal ni never-ending story jer kt mesia..
em, bg sy la kan, there's pro n cons dy ble kter gne BI@BM dlm plajaran...
xtau la nk ckp cane..
kang takut trsalah lak klu elaborate lbih2, hehe..
tp xpe la, cm yg saudara syuk ckp, kter biarkn pihak yg bertgjwb n cerdik pndai utk buat keputusan yg terbaik utk masa depan para pelajar d mesia..
mge kputusan trsebut bg manfaat utk seme pihak..
btw, bez gak puisi 2..
tp cam menjurus kpd seseorg jer..
x gitu ke syuk???
Catat Ulasan